Dé Haagse straatmuzikant, Chuck Deely, is overleden. Nou ben ik geen bewoner van Den Haag en heb ik hem nooit horen spelen, maar een onvoorziene link naar deze man heb ik wel.

Najaar 2015 heb ik de schrijftraining van de Schrijversvakschool gevolgd. In Den Haag. Er zaten dan ook niet verbazingwekkend Hagenezen in mijn trainingsgroep. Eén van de middagen werden we gevraagd een beschrijving te geven van een karakter dat je in een verhaal zou kunnen gebruiken. Elk van ons beschreef een persoon waar ze nieuwsgierig naar waren. Zo kwam ook Chuck voorbij. De opdracht daarna was om, geïnspireerd door de korte beschrijvingen van de anderen, er een uit te pikken en er een kort verhaal van te maken.

Toen de training al afgelopen was en ik op zoek was naar inspiratie voor mijn ochtendschrijfsessie kwam ik deze karakterbeschrijving weer tegen. Mijn geest maakte er een dag uit het leven van een zwervende muzikant van, geïnspireerd op Chuck en mensen die onderdeel van het Enschedese straatleven zijn.

Elke gelijkenis is niet geheel toevallig, maar dit beschrijft op geen enkele manier het daadwerkelijke leven van Chuck.

Dit verhaal heb ik eerder al verzonden via mijn Random Stories.

---

De werkdag van Kees

9:00 uur
Leo doet de deur achter hem op slot. Kees verliet als laatste de ontbijtzaal, want elke minuut binnen in de warmte is weer een minuut minder in de kou. Nu is de opvang dicht en moet hij zich de hele dag op straat vermaken. Hij blijft nog even voor de deur staan. Het vriest zo te voelen nog steeds. Kees blaast met opzet door zijn mond uit en kijkt zijn adem na. Het wordt een lange dag. Hij slingert zijn gitaar op z’n rug en pakt de versterker in z’n hand. De rest van z’n bezit bungelt in twee versleten plastic tassen van de Aldi aan zijn riem. Dan sjokt hij de straat op.

9:05
Kees voelt in zijn geheime jaszak. Als het goed is heeft hij nog een Eurootje over van gister. Na lang grabbelen heeft hij ‘m te pakken. Nou kan ‘ie de Aldi in.

9:07
Kees staat met twee blikken bier bij de kassa.
“Goedemorgen, Kees! Koud is het nog zeg. Je hebt toch wel handschoenen?”
Hoe kan het toch bestaan, vrolijke mensen op de vroege ochtend.
“Da’s een eurootje, Kees.”
Kees legt de Euro op de kassa.
“Veel succes vandaag weer, hè?”

9:23
Kees zet z’n versterker neer op z’n vaste stek. Even knikt hij naar de bekende gezichten in de winkels. Hij ploft neer op de versterker en trekt het eerste blik open. Eerst even wakker worden.

10:03
Z’n vingers zijn te stijf. De snaren kan hij maar met moeite indrukken, laat staan dat het lukt de juiste akkoorden te pakken. Wat een pokkeweer vandaag. Voorbijgangers hebben nauwelijks zin om de handen uit de jaszak te halen om hem een muntje in de pet te gooien.

10:21
Tijd voor het tweede blikkie.

10:32
Dat hielp. Kees voelt zich weer een stuk warmer van binnen en zijn vingers glijden soepel over de hals.

10:58
Nog maar een keer Hey Jude dan.

11:19
Al genoeg voor een bezoek aan de bakker? Dat wel, maar nog te weinig voor bier. Even doorzetten nog.

12:05
“Ha Kees”, roept de bakkersvrouw, “zelfde recept?”
Kees knikt.
“Vandaag is ‘ie van ’t huis, Kees, omdat het zo koud is. En een lekkere grote mok koffie erbij. Kun je lekker je handen opwarmen.”
Kees neemt de koffie en z’n broodje aan en gaat zitten aan het achterste tafeltje in de hoek. Nooit gedacht dat het luxe zou zijn, om je even op te kunnen warmen.

12:58
Nu toch nog geld voor bier over. Meteen maar even naar de slijter voor de middagvoorraad.

13:10
Pokkeversterker. De accu kan niet tegen de kou. Het geluid wordt vervormd tot een iele toon die niet meer Jimi Hendrix waardig is.

14:00
De versterker heeft het opgegeven. Toch nog maar even door zonder.

14:49
Drie blikkies verder. Kees vindt dat het spelen hem goed afgaat vanmiddag.

15:23
Pokkeleven dit zeg. Mensen herkennen de kwaliteit van zijn spel niet eens.

15:46
Het bier is bijna op, z’n handen zijn stijf. Zo had hij zich het leven van een professionele gitaarspeler niet voorgesteld. Kees kapt ermee voor vandaag.

16:06
De opvang gaat pas om 20:00 uur open. Tot die tijd maar in de stationshal op een bankje wachten.

17:56
Het laatste blikkie is nu ook op. Nog een eurootje over. Kees heeft ‘m in zijn geheime jaszak gestopt. Die is voor morgen.