Om in de geest van Terlouw te blijven, bij deze dan ook nog zijn gedicht de IJssel.
Twintig jaar woonde ik in Overijssel, aan de verste oostzijde van de IJssel. Met de trein op weg naar de rest van het land markeerde de brug over de IJssel bij Deventer de overgang van thuis naar ver weg. Nu woon ik in de rest van het land. Af en toe mis ik de blik die ik vanuit de trein kon werpen over de IJssel, die soms smal en soms ook breed stroomt. Misschien moet ik vaker met de trein naar het oosten.
