Hartelijk 2025!

Een autofabrikant die gegevens van zo’n 800.000 klanten onbeschermd in de cloud had staan, Facebook die z’n masker laat vallen en het platform onveiliger gaat maken voor kwetsbare groepen, Tegenlicht over het internet in crisis en Spotify die z’n zakken nog meer vult door eigen materiaal te promoten ten koste van de zelfstandige artiesten. Zo startte 2025 op digitaal vlak.

Ja, slaak maar even een diepe zucht.

Inderdaad, grote bedrijven zorgen niet goed voor de digitale zaken van het individu. Maar dat is niets nieuws.

Is er nog hoop voor ons digitale leven? Jawel, maar dat vergt afscheid nemen van apps, rouwen om verloren netwerken en online vriendschappen, en heel veel werk om nieuwe relaties online op te bouwen.

Leuker kunnen we het wel maken, makkelijker niet.

Leesze!

Elmine

Datalek Volkswagen.

Een groot bezwaar van alle elektrische auto’s vind ik de gigantische privacygevoelige data die ze verzamelen en worden gedeeld met de fabrikanten. Het is wachten op een lek. Ziedaar Volkswagen.

Enkele terabytes aan informatie van de 800.000 eigenaren waren grotendeels onbeschermd en maandenlang toegankelijk in de cloudopslag van Amazon. (bron: NOS)

Dochteronderneming Cariad ging in de fout. Data die verzameld werden via een app waarmee je dingen op afstand met je auto kon regelen (alvast je stoel voorverwarmen) stonden onbeveiligd op een cloud server. Die gegevens werden verzameld om dagelijkse routines in kaart te brengen. Daar ben je niet blij mee als politicus, als jouw data daar tussen staat en naar jou herleidbaar is.

‘Verkeerde configuratie,’ zegt het bedrijf zelf. Leuk, maar je kunt je afvragen waarom al deze gegevens überhaupt verzameld moeten worden.

De NRC zette goed op een rij wat het probleem is met deze dataverzameling en wat je er zelf (een beetje) aan kan doen. (Deze site kan je helpen als je geen abonnement hebt.)

Error 404: het internet in crisis. Kijk deze aflevering Tegenlicht

Tegenlicht gaat stoppen na dit jaar. Zonde, echt zonde, want de redactie van Tegenlicht is er een kei in om grote bewegingen in de maatschappij te duiden én daar de juiste mensen voor de interviewen. Kijk vooral de aflevering van afgelopen zondag terug: error 404: het internet in crisis

Over crisis gesproken

De maskers bij Meta gaan af. Lees en huiver in dit draadje wat Zuckerberg van plan is.

De dingen in de aankondiging die mij opvielen:

  • hij noemt twee specifieke onderwerpen, immigratie en gender, waarvan de beperkingen en contentbeleid uit de pas zijn gaan lopen met het ‘mainstream’ debat. Daarom moeten de regels simpeler. Het mainstream debat in de VS is tegenwoordig: migranten eruit en gender diversiteit is stom. Dus dat moet meer terugkomen in een ieder’s stream? Lekker dan. Lees vooral ook meer in detail welke regels veranderen.
  • de community mag weer gaan factchecken ipv de pro’s (die overigens nogal verrast werden door dit bericht). Dat wordt vast een interessant welles nietes spelletje tussen verschillende wereldbeelden.
  • Het moderatieteam wordt verplaatst naar Texas. Want dat het team in California zat, kleurde de moderatie teveel. Ehm. Ja. Tuurlijk joh. Mensen in Texas bekijken de wereld ook door een neutrale bril?
  • Er moet meer ‘burgercontent’ zichtbaar worden. Ha! Geeft hij nou zelf ook toe dat het commerciële en artificiële shit was dat hij z’n ‘klanten’ door de strot duwde? Of wil hij met modder gooiende burgers weer meer zichtbaar maken in de tijdlijn?
  • Samenwerken met president DT. Dat zijn woorden die elke ‘klant’ van Meta buiten de VS goed tot zich moet door laten dringen.
  • Andere overheden moeten zich niet bemoeien met de ‘free speech’ platformen van de VS. Lees hier: samen met D T tegen de regelgeving van de EU. Hup EU!
  • Terug naar z’n wortels als het gaat om ‘free speech’. Bedoelt hij nou serieus terug naar de bangalijstjes waar hij als hitsige student mee begon?

Peter Burger was kort een factchecker in 2017. Hij is verbaasd (Volkskrant) over hoe snel Zuckerberg de taal van de aanstaande president overneemt. Ik niet.
(Deze site kan je helpen als je geen abonnement hebt.)

Kleine ondernemer? Zo bouw je je eigen POSSE of kampvuur

Nu Meta nog meer discutabele afslagen neemt, zijn er mensen die afscheid willen nemen van alles Meta. Zo kwam ik op Mastodon in gesprek met een tweetal waarvan de één heel dapper haar Insta-profiel verwijderde en de ander dit wel wil, maar nog niet kan vanwege het (potentiële) klantnetwerk.

Doe niets overhaast, is mijn advies, maar bouw wel aan een alternatief waardoor je de inhoud van je berichten (of dat nou tekst, foto, audio of video is) in eigen beheer hebt én het klantnetwerk ook buiten huidige sociale media opbouwt. Het gesprek herinnerde me aan het indiewebprincipe POSSE, dat ik zelf al heel lang hanteer. Sandra de Jong, de dappere Insta-deleter, verwoordde diezelfde principes heel helder in deze post. Kortgezegd komt het hier op neer: publiceer op je eigen webstek en distribueer het op plekken waar jouw publiek rondhangt.

En als we het dan toch over POSSE hebben, lees het essay van Renée DiResta over decentralisatie

Ik heb nog een longread voor je. Renée DiResta publiceerde deze week een essay over de uitdagingen en consequenties als het sociale web versplinterd in decentrale, kleinere eenheden. Ik heb het gelezen en het roept vragen bij me op, over sommige aannames die ze doet over de uitdagingen van decentraal modereren en blokkeren van ongewenste gasten. Waar ik me al langer aan erger, en wat DiResta ook doet, is het gebruik van het woord ‘community’ voor het collectief aan mensen dat zich uit op grote online platforms. In mijn hoofd zijn het netwerken, geen communities. Lang geleden, in het blogtijdperk, hadden we het ook al over online echokamers en of het erg was als mensen zich online terugtrokken in ruimtes waar vooral gelijkgestemden rondhingen. Destijds was het nog nauwelijks een wetenschappelijk onderwerp, na een jaar of dertig online leven, moet daar inmiddels een schat aan onderzoeksresultaten over te vinden zijn. Ik wil nu wel eens weten of we als mens en maatschappij beter af zijn in een (te) groot netwerk of in kleinschalige communities. Wordt vervolgd.

Spotify vult eigen zakken nog meer dan je al dacht

Spotify, ik haat het en ik vind het fantastisch. Maar als je dan weer het volgende leest, dan wil ik er het liefst afscheid van nemen. Waar gaat het om? Al jaren gaat er een gerucht de ronde:

Spotify, the rumor had it, was filling its most popular playlists with stock music attributed to pseudonymous musicians—variously called ghost or fake artists—presumably in an effort to reduce its royalty payouts. Some even speculated that Spotify might be making the tracks itself. At a time when playlists created by the company were becoming crucial sources of revenue for independent artists and labels, this was a troubling allegation.

Ted Goia schreef er ook over.

A listener noticed that he kept hearing the same track over and over on Spotify. But when he checked the name of the song, it was always different. Even worse, these almost identical tracks were attributed to different artists and composers.
He created a playlist, and soon had 49 different versions of this song under various names. The titles sounded as if they had come out of a random text generator—almost as if the goal was to make them hard to remember.

Het was echter moeilijk te bewijzen dat er iets schimmigs gebeurde, maar in de januari editie van Harper’s Magazine werd het artikel van Liz Pelly gepubliceerd:
The Ghosts in the Machine: Spotify’s plot against musicians.

Liz Pelly kende dit verhaal ook, maar stuitte op mensen die meer wisten, maar niet wilden praten. Uiteindelijk beet ze zich erin vast om de openstaande vragen te beantwoorden:

Why, exactly, were the tracks getting added to these hugely popular Spotify playlists? We knew that the ghost artists were linked to certain production companies, and that those companies were pumping out an exorbitant number of tracks, but what was their relationship to Spotify? For more than a year, I devoted myself to answering these questions.

En het lukte haar.

What I uncovered was an elaborate internal program. Spotify, I discovered, not only has partnerships with a web of production companies, which, as one former employee put it, provide Spotify with “music we benefited from financially,” but also a team of employees working to seed these tracks on playlists across the platform. In doing so, they are effectively working to grow the percentage of total streams of music that is cheaper for the platform. The program’s name: Perfect Fit Content (PFC).

Lees het hele artikel om erachter te komen hoe Spotify meer geld naar zich toeharkt door slinks muziek te injecteren waarover ze zelf de rechten hebben.

Het boek dat Liz Pelly erover schreef, Mood Machine, verschijnt later deze maand.

Zelf heb ik inmiddels m’n gedrag aangepast: ik luister niet maar naar playlists van Spotify, maar selecteer weer zelf de albums van artiesten.

Drie Volkskrant columns die raken aan digitale zaken

Ja, ik ben inderdaad een abonnee, en nee, het is niet mijn gewoonte columnisten op te hemelen, maar het gebeurde nou eenmaal dat er drie wijze mensen interessante dingen opschreven, in dezelfde krant, in dezelfde week, die raken aan digitale zaken.

(Deze site kan je helpen als je geen abonnement hebt.)

Marcia Luyten schreef over accelarationisme, naar aanleiding van de geweigerde spotprent bij de krant in eigendom van Amazoneigenaar Bezos:

Musk en Andreessen zijn sleutelfiguren in Effective Accelerationism, een beweging van ‘versnellers’ die bedrijven en technologie willen bevrijden van wetten en regels om hun zegenrijke werk te doen. Het verklaart waarom de techmiljardairs zich na decennia afkeerden van de Amerikaanse Democraten; Joe Biden probeerde de bigtechmonopolies te breken.

Wij in Europa moeten ons heel hard maken voor onze eigen waarden. Zie ook de uitzending van Tegenlicht, hierboven gelinkt.

Kustaw Bessems maakt zich zorgen over het terugtrekken in niches. Hebben we straks nog wel een gedeelde werkelijkheid?

Sociale media zijn niet alleen maar vreselijk, hoor. En oude media zijn feilbaar. Maar nemen je buurman en jij nog genoeg overlappende feiten tot je om een gesprek te kunnen voeren? En hoe wordt dat voor jullie kinderen? Jongeren blijven via sociale media op de hoogte. Daar delen oude media weinig, om hun verdienmodel niet te ondermijnen. De NOS ploetert er dapper verder, maar recente politieke ontwikkelingen leren hoe kwetsbaar gesubsidieerde media ook zijn: de grootste partij van Nederland bepleit afschaffing.

Emma Curvers heeft het nog even over astroturfing, naar aanleiding van een strijd tussen twee filmsterren (Lively en Baldoni). Die strijd is met totaal ontgaan (geen gedeelde werkelijkheid), maar het dat Curvers het fenomeen astroturfing weer even onder de aandacht brengt, en een spiegel voor haar eigen genre media ophoudt, juich ik van harte toe.

Wat ik nog mis in de analyses, is het besef dat traditionele media onderdeel zijn van deze misleidingspraktijken. De methode-Heard, waarbij je geplante sentimenten vermomt als grassrootsbeweging, is veel ouder dan de zaak Heard en heet astroturfing. Het doel is niet dat mensen een compleet onzinverhaal onthouden. Je begint met een deel waarheid (Lively promootte haar haarproducten) en verbindt dat met de gewenste fictie (ze is eigenlijk een trut). Onwetende omstanders gaan vanzelf meedoen: ze droegen bijvoorbeeld oude interviewclipjes aan waarin Lively ook een keer bot deed. Astroturfing werkt op sociale media veel efficiënter dan het vroeger deed voor de tabaks- en olie-industrie. Maar je hebt altijd traditionele media nodig die het verhaal witwassen: als de zaak de mensen zó bezighoudt, gaan zij er vanzelf over berichten.

Om uit te proberen: Surf

De belofte van de nieuwe tool Surf(van Flipboard):

Combine people and posts from Bluesky, Mastodon, Threads, Flipboard, YouTube and more to create an awesome custom feed for whatever you want. Star to add your favorite sources and use a filter to keep it all on topic. Your feeds, your rules.

Ik ben nog van de oude stempel, zelf RSS-feeds in een feedreader toevoegen, zelf mapjes voor onderwerpen maken, zelf hashtags volgen, maar ik ga het zeker eens uitproberen.

Tot slot: Parels van het web

Na alle ellende en je inspanning om tot hier te scrollen, verdien je wel een opkikkertje. Bij deze, een paar pareltjes die ik vond:

Reacties

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.